Przejście szlakiem pielgrzymim nie jest wędrówką od miejscowości do
miejscowości wypełnioną zbiorowymi modlitwami, odpoczynkami, posiłkami i
samymi tylko zewnętrznymi zdarzeniami.
Gdzieś między tymi wierszami i
opisami każdego dnia, w każdej minucie, na każdym metrze tej trasy, na
każdym postoju, noclegu, dzieją się w każdym z nas, często między nami rzeczy
wielkie, rzeczy cudowne, rzeczy niepowtarzalne, które zapisywane są później w
najtrwalszym i najwierniejszym pamiętniku każdego pielgrzyma - w jego sercu.
To one, a nie te zdarzenia i opisy stanowią sedno, sól
pielgrzymki. To one wyzwalają w nas później tęsknotę za
szlakiem, za pielgrzymką, za pielgrzymami, za wszystkim tym co dzieje
się w ciągu tych dni. To te dni wyzwala w nas później
wielką tęsknotę za kolejną pielgrzymką, za ludźmi nie tylko tymi
poznanymi na trasie w grupie, ale też tymi, których spotykamy po
drodze, którzy otwierają przed nami swoje serca, powierzają
najskrytsze tajemnice, powierzają nam prosząc, byśmy zanieśli je przed
Tron Maryi swoje trudne intencje prosząc o modlitwę, udzielają nam
schronienia na noc, którzy stają się częścią pielgrzymki, stają
się nam bliskimi niczym rodzina.
To na szlaku pielgrzymim dochodzi do cudów
nawrócenia, tu doznajemy wzruszeń, poczucia
szczęścia, wspólnoty, odkrywamy sens życia, odkrywamy samego
siebie, odkrywamy drugiego człowieka, odkrywamy, że "jest coś, dla
czego warto żyć".
Na pielgrzymce poznajemy ludzi, nawiązujemy często przyjaźnie, które trwają latami, może
i wiecznie, nawiązują się relacje miłości, które później często kończą się
wspaniałym pielgrzymkowym małżeństwem.
To w tym czasie, stawiając kolejne
kroki modlimy się tak słowami, jak i gestem, każdy nasz krok staje się modlitwą.
Kolejne rozmowy z ludźmi tak w grupie, jak i spotkanymi na trasie, śpiewy,
tańce, wspólne posiłki, noclegi , wspólny wysiłek, radość, ale i ból, łzy, uczą
nas życia wśród ludzi i dla ludzi, uczą nas, a jednocześnie dają wspaniale
poczucie, że jesteśmy potrzebni, że żyjemy dla kogoś i po coś...
Jeśli przeżyłeś trud pielgrzymowania podziel się z nami refleksją
redakcja@duszki.pl
Modlitwa do Matki Bożej Częstochowskiej
Bogarodzico Dziewico Bogiem sławiena Maryjo!
Królowo Świata i Polski Królowo!
Panno Święta, Matko Boska Częstochowska!
Oto do stóp Twoich upadam, pod opiekę się Twoją uciekam,
Przyjmij mnie i osłoń płaszczem swej dobroci. Czuję, żem nie godzien
Twoich względów, żem wskutek grzechów moich bardzo się
oddalił od Ciebie, proszę Cię przez Krew najdroższą, którą za
mnie wylał Syn Twój Jezus Chrystus, nie odtrącaj mnie od siebie.
Ponawiam przed Tobą wszystkie dobre
postanowienia, które uczyniłemm w życiu moim. Wsparty pomoca
Twoją, przyrzekam, że w nich wytrwam aż do śmierci. Racz przyjąć Panno
Święta, ten akt mego oddania się Tobie i wyjednaj mi u Syna Twego,
Jezusa Chrystusa, wiarę żywą, przywiązanie niewzruszone do świętego
katolickiego Kościoła, nadzieję mocną, miłość wielką, szlachetną i
skuteczną.
O Maryjo Częstochowska, od lat przeszło 600 w
tym obrazie cudami słynąca, proszę Cię pokornie, ażebym czcząc
Twój cudowny wizerunek godzien był zasłużyć na oglądanie Ciebie
w krainie niebios, o łaskawa i miłosierna Pani.
Bądź zawsze Matką moją, o Maryjo Czestochowska, jak ja pragnę być Twoim dzieckiem. Amen.
Maryjo Królowo Polski!
Maryjo Królowo Polski!
Jestem przy Tobie, pamiętam!
Jestem przy Tobie pamiętam! czuwam! (3 razy)
opracowanie strony: Duszyczka Renata Ś.
Gdy
oczekujesz pomocy lub sam(a) chcesz innym pomagać. Albo
chciał(a)byś porozmawiać o czymś ważnym lub choćby tylko o
wczorajszym podwieczorku :-) Dla wszystkich, w każdym wieku
- od 0 do 201 lat ;-)
