Nie
żyje się, nie kocha się, nie umiera się - na próbę.
—
Jan Paweł II
|
"Modlitwa za żywych i
zmarłych" jest jednym z siedmiu uczynków miłosierdzia co do
duszy. U Boga czas - pojmowany jako coś co ogranicza - nie istnieje.
Ale ludzie, istniejący w czasie, mają zadanie wstawiać się u Boga za
innymi. To, co ktoś w swym życiu czyni dla innych, jest u Boga zawsze
teraźniejszością. Dlatego słuszna jest modlitwa za ludzi, którzy
już dawno zmarli.
Człowiek za życia
stoi na
każdym kroku wobec konieczności wyboru dobra i zła, wiary lub niewiary,
miłości bliźniego lub egoizmu. W ostateczności dojść może do pełni
dobra, wiary, miłości tak, że śmierć stanie się dla niego chwilą
zjednoczenia z Bogiem. Może też dojść do ostatecznego sprzeciwu wobec
Boga i w konsekwencji- do potępienia.
I w jednym, i w
drugim
przypadku modlitwa za zmarłych nie znajdowałaby usprawiedliwienia:
zbawionym nie jest potrzebna, potępionym zaś nie mogłaby już
pomóc. Lecz dusza człowieka może dojść do jeszcze jednego stanu,
którym jest czyściec. Jest to miejsce w którym człowiek
ma możliwość odpokutowania za grzechy już odpuszczone i oczyszczenie
się z wad, I jedynie wiara w możliwość tego pośmiertnego oczyszczenia
uzasadnia praktykę modlitwy za zmarłych. Nasze modlitwy mogą
pomóc zmarłym w tym oczyszczeniu i przyśpieszyć chwilę ich
ostatecznego zbawienia.
|
 |
|
Boże miłosierny, z tronu
Twojej chwały
wejrzyj na biedne dusze w czyśćcu cierpiące.
Wejrzyj na ich karanie i męki, jakie ponoszą,
na łzy, które przed Tobą wylewają.
Usłysz
ich błagania i jęki,
którymi wołają do Ciebie o miłosierdzie.
Zmiłuj się nad nimi i odpuść im grzechy.
Wspomnij,
najłaskawszy Ojcze,
na Mękę, którą Twój Syn podjął dla nich.
Wspomnij na Krew Przenajświętszą,
którą za nich wylał.
Wspomnij na gorzką śmierć Jego,
którą dla nich podjął i zmiłuj się nad nimi.
Za
wszystkie ich przewinienia,
których się kiedykolwiek dopuściły,
ofiaruję Ci przenajświętsze życie
i wszystkie czyny Twego najmilszego Syna.
Za zaniedbania popełnione w Twojej świętej służbie
ofiaruję Ci Jego gorące pragnienia.
Za opuszczenie dobrych i zbawiennych spraw
ofiaruję Ci nieskończone zasługi Twego Syna.
Za wszystkie krzywdy, jakich od nich doznałeś,
ofiaruję Ci wszystko, co Ci kiedykolwiek miłego świadczyły.
Na
koniec za wszystkie męki,
które słusznie muszą cierpieć,
ofiaruję Ci wszystkie pokuty, posty,
czuwania, modlitwy, prace, boleści,
Krew i Rany, mękę i Śmierć niewinną,
którą z najgorętszej miłości cierpiał za nas najmilszy Twój Syn.
Błagam
Cię,
abyś raczył przyjąć te ukochane dusze
do rajskiej szczęśliwości,
aby Cię tam wielbiły na wieki.
Amen. |
autor: Duszyczka Gosia L. |
|
Świętość na co dzień
Jak mało nieraz
czasu, żeby zostać świętym
(ks. Jan
Twardowski)
Pomyślałam, że
pierwsze dwa dni
listopada są jakby dwiema stronami tej samej kartki. 1 listopada
– to w gruncie rzeczy strona radosna, bo przecież jest to dzień
Wszystkich Świętych (polskich, hiszpańskich, portugalskich,
ukraińskich, rosyjskich – książę Włodzimierz, ten, w czasach
którego Ruś przyjęła chrzest, jest w Rosji i na Ukrainie czczony
jako „równy Apostołom” ‒ włoskich, ukraińskich).
Jest to dzień wspomnień Tych, którzy cieszą się już chwałą
Nieba, uzyskali wieczną nagrodę, nie cierpią…
Cieszą się? To
dlaczego w
kościele farnym p.w. Wszystkich Świętych w Sieradzu nie ma w tym dniu
odpustu? Czemu w tym dnu się wyciszamy, myślimy o świętości jako celu
naszego bytowania? Chyba dlatego, że świętość to COŚ, co tak naprawdę
nie może być uznane za życia. Owszem, są osoby świątobliwe, wzorcowo
naśladujące świętych (wielu dzielnie stara się żyć tak, jak ich
Patroni), ale jednak nikomu za życia nie przysługuje miano świętego
– i nie tylko katolickiego (bardzo wielu świętych ma
Kościół prawosławny). Nawet Ojciec Święty Jan Paweł II, mimo
świadectwa życia i „SANTO SUBITO” w dniu pogrzebu jeszcze
nie jest świętym Kościoła.
Wynika z tego, że
trzeba się
solidnie napracować i długo żyć… Niekoniecznie, tak, jak choćby
św. Jadwiga (w chwili śmierci miała 26 lat) czy św. Dominik Savio,
który zmarł w wieku lat 15 i jest uważany za najmłodszego
świętego Kościoła katolickiego. Z wiersza ks. Jana Twardowskiego
wynika, że zostanie świętym – to nie sprawa długości życia lecz
jego jakości. Owszem, osoba świątobliwa, żyjąca dłużej, może w tym
czasie wiele zdziałać, ale, jak wiadomo, w naszym życiu liczą się
czyny, nie słowa.
Świętość jest
nagrodą za
nakarmienie głodnych, napojenie spragnionych, przyodzianie nagich
– czyli za miłosierdzie, ale nie tylko. Chodzi tu też o bycie
strażnikiem wiary, moralności, świętości życia (zaszczytu bycia w
Niebie nie dostąpi np. zwolennik aborcji czy amator darcia Pisma
Świętego). Nie od dzisiaj się mówi „świętości nie
szargać” – i nie jest to li tylko metafora literacka.
A teraz druga
strona kartki
– Dzień Zaduszny – Wszystkich Wiernych Zmarłych. W tym dniu
zapalamy znicze na cmentarzu, modlimy się za Zmarłych bliskich naszemu
sercu, za krewnych, przyjaciół, znajomych, tych, których
darzyliśmy miłością, przyjaźnią szacunkiem… Idziemy na groby, by
zapalić znicz tym, których już nie ma, którzy nie są
wpisani do Litanii do Wszystkich Świętych, ale są w Niebie. Wierzymy,
że ci, którzy żyli, naśladując Jezusa, Maryję i świętych, są
tam… Wierzę, że jest tam policjant, mimo urlopu czuwający nad
porządkiem publicznym i za to śmiertelnie pobity przez
chuliganów na przystanku; dziewczyny, które zostały
najpierw zgwałcone, a potem pozbawione życia; dzieci, poddane zabiegowi
aborcji i starsi, którym zrobiono zastrzyk uśmiercający
„by się nie męczyły”… Wierzę, że jest tam moja śp.
Babcia, która często mówiła o sobie: „jestem
komunistą bez legitymacji”. Jako lekarz pogotowia ratunkowego
nigdy nikomu – w pracy czy będąc na emeryturze – nie
odmówiła pomocy, doradzała sąsiadom, zawsze pomogła tym,
którzy przyszli do Niej… Przeżywszy 89 lat, przed
pójściem do szpitala, z którego miała już nie
wrócić, poprosiła o przyprowadzenie do Niej księdza i przyjęła
Komunię Świętą…
Modlimy się: „Od
nagłej i
niespodziewanej śmierci zachowaj nas, Panie”. Nie chcemy, żeby
śmierć nas zaskoczyła znienacka, chcemy się spotkać z Bogiem pojednani
z Nim… Ufając w jego Miłosierdzie, nie odkładajmy jednak tego
pojednania na czas, gdy będziemy wiedzieli, że śmierć się
zbliża… „Jak trwoga – to do Boga” –
mówi przysłowie. Przystępujmy często do Sakramentu Pokuty i
Eucharystii, bo nieznany jest ten dzień… I módlmy się za
wszystkich, którzy zginęli lub zmarli bez Sakramentu
Pojednania…
Idąc na cmentarz,
oczyszczając
groby z liści, kurzu i wosku ze zniczy, myślimy o Nich, płaczemy, że
już nie wrócą, ale mamy nadzieję, że spotkamy ich TAM. Tak,
niezależnie od tego czy mamy 15, 30, 45, 60 czy 80 lat, mamy mało czasu
na to, żeby dostąpić zaszczytu bycia świętym… To, że będziemy
żyli długo, zależy nie od nas, lecz od Boga. Wiedział o tym św.
Maksymilian Maria Kolbe, pragnący oddać życie za współwięźnia i
bł. ks. Jerzy Popiełuszko, głoszący płomienne kazania przeciw systemowi
komunistycznemu i przez tenże system skazany na śmierć. A
jednak… Wiadomo już, że nie każdy święty poniósł śmierć
męczeńską, więc chyba niekoniecznie musimy straszliwie cierpieć?
Starajmy się żyć godnie, szlachetnie i uczciwie, dobrze wypełniając
swoje obowiązki i pomagając innym dobrym uczynkiem, słowem,
modlitwą. Rosjanie mają porzekadło: „ja – to ostatnia
litera naszego alfabetu”. Nie chodzi mi o to, żeby mówić,
jak Majakowski: „jednostka zerem, jednostka bzdurą”
(niektórzy owe porzekadło z tym kojarzą), ale o to, żeby każdego
dnia w rachunku sumienia zapytać siebie: „co dobrego
uczyniłem?”, „czy mój dzisiejszy dzień był dobry nie
tylko dla mnie?”, „co dziś uczyniłem, żeby zostać w
przyszłości świętym?”
Jeżeli będziemy
mieli w tej
sprawie wiele do powiedzenia, jesteśmy na dobrej drodze ku
świętości… Tego życzę każdemu z całego serca!
Z darem modlitwy
Duszyczka Irenka
|
autor: Duszyczka Gosia L. |
|
PAMIĘTAJMY!
Pamiętajmy,
Kochani, o tych
grobach, na których nie świeci się żadna lampka –
po-dejdźmy do nich na chwilkę, pomódlmy się, zróbmy znak
krzyża, pomyślmy ciepło o osobie, której szczątki tam
spoczywają.
Nie bądźmy
obojętni wobec tych,
o których nikt w modlitwie nie pamięta, za których nikt
nie ofiaruje mszy – zróbmy to my sami.
Miejmy ma uwadze
wszystkich
tych, którzy nie mają żadnego grobu, których ciała
zo-stały spalone w piecach krematoryjnych, niech ich dusze spoczywają w
pokoju a lampkę w imię pamięci o nich zapalmy pod krzyżem – w
miejscu, które daje nam pewność
Przytulmy różańcem
lub
inną modlitwą wszystkie osierocone mamy, szczególnie te,
które nie mogą się pogodzi, mimo upływu lat, z bolesną stratą.
Pamiętajmy szczególnie o tych kobietach, które są
jednocześnie wdowami i mamami aniołka-jedynaka, ponieważ, choć nie
możemy wskrzesić jej syna, ukraść z Nieba jej męża, to możemy podarować
jej swój czas, życzliwość, ciepłe słowa i na nowo wzniecić wiarę
w to, że Jezus wybrał dla niej najlepszą z możliwych, ziemskich
dróg, choć jej się wydaje, że jest dokładnie odwrotnie.
Wpadnijmy na
herbatę do osoby,
której niedawno umarła mama i posiedźmy z nią: znieśmy jej
nastroje, nie karzmy jej przestać płakać, nie uciekajmy od niej i nie
próbujmy być mądrzejsi od jej cierpienia, ponieważ dzięki nam,
jej żałoba może stać się mniej bolesna.
Odwiedźmy
dzieci, których rodzice nie żyją i pochylmy się nad losem
kobiet, które nie mogą mieć biologicznego dziecka oraz nad losem
tych, które ronią kolejną ciąże – ich iskierki grobu nie
mają, ale żyją i także istnieje potrzeba, aby o ich pamiętać.
Duszyczka Perełka
|
autor: Duszyczka Gosia L. |
|
Kochani Czytelnicy!
Zbliża się
wielkimi krokami
„Święto zmarłych”. Znów tłumy ludzi wyruszą tego
dnia, aby odwiedzić groby bliskich sobie osób. Czasem takie
święta są okazją, aby raz w roku stanąć w miejscu wiecznego spoczynku
człowieka, który towarzyszył przez jakiś czas naszemu życiu, był
naszą bezpieczną przystanią, źródłem naszej radości, obiektem
miłości, księgą pełną niezatartych wspomnień, ponieważ w ciągu roku
„nie ma na to czasu”, jest „tyle innych, ważniejszych
spraw”… Przecież w takim dniu niestosowne jest nie
pójść na cmentarz!
Pierwszy listopada
to dzień,
kiedy w telewizji lecą smutne filmy, nostalgiczna muzyka, prezenterki
są powściągliwe i żałobnym tonem relacjonują wydarzenia. Czy jednak tak
powinien zrobić katolik? Czy my musimy płakać, traktować odejście do
świata Boga jako powód do łez, bólu oraz bezsensu?
Z jednej strony
wiemy, że
osoba, którą bardzo kochamy, już nigdy nic do nas nie powie, nie
pocieszy, nie potrzyma za rękę, nie pomilczy razem z nami, a uśmiechać
się do nas będzie jedynie z fotografii i to normalne, że jest nam źle
– każde rozstanie boli i nie ma co się oszukiwać, że powinno być
inaczej lub może być inaczej. Nawet Pan Jezus, który przecież
jest Synem Najwyższego, płakał, kiedy umarł jego przyjaciel, Łazarz ,
ale z drugiej strony te osoby teraz oglądają Pana Boga twarzą w twarz i
żadne smutki już do nich nie docierają; są po prostu szczęśliwi i ich
dusza tak naprawdę nie umiera, lecz żyje na wieki, czego potwierdzeniem
jest dalszy fragment Ewangelii św. Jana, kiedy Pan Jezus wskrzesza
pozostającego w grobie już cztery dni Łazarza. (por. Ewangelia wg Św.
Jana, 11 , 1-45).
Jednak,
niezależnie od
posiadanej wiedzy, jest nam źle, gdyż chcielibyśmy, aby wieczność była
już tutaj, na Ziemi, pragniemy, aby Ci, których tak mocno
kochamy, nie odchodzili, nawet na ułamek sekundy. Marzymy o tym, aby
cały czas trzymać pomarszczoną dłoń seniorki, która była naszą
wspaniałą babcią, piekła nam ciasteczka, gotowała obiady i zawsze
pozostawała po naszej stronie, niezależnie od okoliczności, pragniemy
aż do starości grać z dziadkiem w piłkę, czuć duszący zapach cygar w
jego pokoju, siadac mu na kolanach i razem z nim drewnianą laską
odganiać wszelakie smutki…., ale te wszystkie, występujące w
skrytości ducha myśli, mogą pozostać tylko myślami, ponieważ jest ona
– niechciana, zawsze przychodząca nie w porę – śmierć,
która wyrywa z naszych rąk najbliższe osoby i nie pyta, czy
jesteśmy na to przygotowani.
Dlatego właśnie,
akurat 1
listopada, mamy święto tych, którzy odeszli do wieczności,
możemy podejść na ich grób, zapalić lampkę, położyć kolorowe
kwiaty, poczuć zapach świecy, powspominać, pouśmiechać się do
pożółkłych fotografii, czasem nawet popłakać. I choć jest nam
niesłychanie trudno, to wiedzmy, że to tylko chwilowe rozstanie, gdyż
Bóg tego dnia przemawia do nas, że czeka na nas w swoim
Królestwie, bo u Niego śmierci nie ma.
Duszyczka Perełka
|
autor: Duszyczka Gosia L. |
|
LITANIA ZA ZMARŁYCH
(źródło:
www.katolik.pl)
Kyrie eleison. Chryste
eleison. Kyrie eleison.
Chryste usłysz nas. Chryste
wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj
się nad zmarłymi.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nimi.
Wszyscy święci aniołowie i
archaniołowie, módlcie się za nimi.
Wszystkie święte niebieskie
duchy,
Wszyscy święci patriarchowie i
prorocy,
Wszyscy święci apostołowie i
ewangeliści,
Wszyscy święci niewinni
młodziankowie,
Wszyscy święci męczennicy,
Wszyscy święci biskupi i
wyznawcy,
Wszyscy święci doktorzy
Kościoła,
Wszyscy święci kapłani i
lewici,
Wszyscy święci zakonnicy i
pustelnicy,
Wszystkie święte panny i wdowy,
Wszyscy święci i święte Boże,
Bądź im miłościw, przepuść im,
Panie!
Bądź im miłościw, wysłuchaj
ich, Panie!
Od mąk czyśćcowych, wybaw ich,
Panie!
Przez Twoje wcielenie,
Przez Twoje narodzenie,
Przez Twój chrzest i post
święty,
Przez trudy Twego życia,
Przez krzyż i mękę Twoją,
Przez śmierć i pogrzeb Twój,
Przez zmartwychwstanie Twoje,
Przez wniebowstąpienie Twoje,
Przez zesłanie Ducha Świętego,
Pocieszyciela,
My grzeszni, Ciebie prosimy za
cierpiącymi duszami,
wysłuchaj nas, Panie!
Abyś duszom zmarłych ich winy
odpuścić raczył,
Abyś im resztę kary za grzechy
darować raczył,
Abyś je z czyśćca wybawić
raczył,
Abyś je do życia wiecznego
przyjąć raczył,
Baranku Boży, który gładzisz
grzechy świata, wieczny
odpoczynek racz im dać, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz
grzechy świata, wieczny
odpoczynek racz im dać, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz
grzechy świata, wieczny
odpoczynek racz im dać, Panie.
K.: Uwolnij,
Panie, dusze wszystkich wiernych zmarłych.
W.: Od
wszystkich ich więzów.
Módlmy się:
Boże, Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych,
udziel duszom sług i
służebnic Twoich odpuszczenia wszystkich grzechów; niech przez pokorne
prośby
nasze dostąpią zbawienia, którego zawsze pragnęły. Który żyjesz i
królujesz
przez wszystkie wieki wieków. Amen.
|
 |
|
PAMIĘTAJ O MNIE
Zbliża się
miesiąc, w którym Wy, Mieszkańcy Ziemi, obchodzicie „Święto zmarłych,
Wszyscy
wyjdziecie z domów, aby odwiedzić groby Waszych drogich bliskich,
Oni teraz
mieszkają tam gdzie ja – u Ojca Niebieskiego, wśród najpiękniejszych
aniołów
Proszę Cię,
przechodząc obok krzyża, pomyśl także o mnie – bezimiennym dziecku
Pamiętaj o
mnie….
Kiedy
będziesz zapalał lampkę, pomódl się za duszę osoby, z którą dzieliłeś
kawałek
życia,
Wiedz, że
ta modlitwa jest dla niego najważniejszym i jedynym prezentem na ten
dzień.
W słowach
kierowanych do Stwórcy, oddaj całą miłość, którą posiadasz w sercu,
A kiedy już
skończysz, zwrócić się do mnie – pomódl się za mnie, pozwól mi poczuć
się kimś
kochanym
Pamiętaj o
mnie…
Kiedy
podejdziesz do grobu mamy lub taty, zobaczysz tabliczkę z jej imieniem
Dotknij
czule tych literek i pomyśl, jak wiele macie wspólnych wspomnień
Uśmiechnij
się do najwspanialszego waszego momentu a potem pomyśl o mnie.
Ja nigdy
nie dałem nikomu szczęścia – byłem tylko powodem czyichś łez
Nie
znajdziesz kamiennej tabliczki i mego imienia – ono nie istnieje
Pamiętaj o
mnie…
Zostałem
unicestwiony, zamordowany, wyrzucony do śmietnika, pozbawiony imienia
Nie mam
grobu, nie mam miejsca, które należy tylko do mnie
Czy znacie
kogoś, kto został równie okrutnie potraktowany?
Pamiętaj o
mnie…
Otrzyjcie
moje łzy, opatrzcie poparzone ciałko, weźcie mnie w swoje dłonie
Zapłaczcie
nad moim losem, miejcie świadomość, że to także moje święto
Nie
pozwólcie, aby kolejne Iskierki stały się ofiarami okrutnego świata
Pamiętaj o
mnie…BĘDĘ CI ZA TO WDZIĘCZNY – ABORTOWANY MALUSZEK
Duszyczka Perełka
|
 |
Módlmy się za wszystkich
Zmarłych w ostatnim roku, aby Pan obdarzył ich życiem wiecznym i
radością w Niebie, a Ich Rodzinom dał ukojenie bólu i nadzieję na
spotkanie z Nimi w Niebie
Módlmy się za wszystkie ofiary kataklizmów, by Pan okazał Im
miłosierdzie i przyjął do swego Królestwa
Módlmy się za wszystkich, którzy zginęli w wypadkach na lądzie, w morzu
i w powietrzu, aby Pan darował Im winy i dał życie wieczne
Módlmy się za dzieci, poddane aborcji i za osoby, wobec których
zastosowano eutanazję, by Dobry Bóg podał Im dłoń i zaprowadził do Domu
Ojca
Módlmy się za tych, którzy 93 lat temu wywalczyli Niepodległość dla
Polski, by Ich poświęcenie i przelana krew były wzorem dla przyszłych
pokoleń
Módlmy się za wszystkich poległych w obronie Ojczyzny i wartości, a
także na misjach pokojowych, aby Bóg wynagrodził im trud walki o
słuszną sprawę i pokój na świecie
Módlmy się za tych, którzy ponieśli śmierć z powodu wiary w Chrystusa
Pana i dawanie o Nim świadectwa, aby Pan utulił ich w ramionach.
Wierzmy, że jeśli "słowo nie nawróciło - nawróci krew".
Módlmy się za Zmarłych bliskich naszemu sercu, aby Ich wieczne
mieszkanie w Niebie było nadzieją dla nas. Módlmy się o to, byśmy
zawsze pamiętali o Nich...
Wieczny odpoczynek racz Im dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj Im
świeci.
Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen.
Dobry Jezu, a nasz Panie, daj Im wieczne spoczywanie...
Duszyczka Irenka
|
 |
Gdy
oczekujesz pomocy lub sam(a) chcesz innym pomagać. Albo
chciał(a)byś porozmawiać o czymś ważnym lub choćby tylko o
wczorajszym podwieczorku :-) Dla wszystkich, w każdym wieku
- od 0 do 201 lat ;-)
